เมื่อประมาณเดือนที่แล้ว Salad วงน้องใหม่แกะกล่องจาก Jafar Records ได้เปิดตัวและปล่อยเพลงใหม่ ‘Fruity Love’ ซึ่งเป็นปรากฏการณ์ที่หลายคนให้ความสนใจกับซาวด์สดใหม่ที่ไม่ค่อยได้พบเห็นในบ้านเราเท่าไหร่ในช่วงนี้ แต่ถ้าให้นึกย้อนไปหลายปีเราก็คงจะนึกไปถึงหลายวงจากค่าย SO::ON Dry Flower ที่ถือว่าได้วางรากฐานเพลงร็อกทางเลือก และยังเป็นต้นแบบและแรงบันดาลใจของหลาย ๆ คนอยู่ช่วงนึงเลยทีเดียว
หลังจากนั้นไม่นาน วงก็ประกาศโชว์แรกโดยได้ชวนวงรุ่นพี่ที่เคยอยู่ค่ายที่เราพูดถึงอย่าง Desktop Error มาร่วมเสริมไลน์อัพในวันที่ 4 สิงหาคม ที่ De Commune แต่บัตรขายหมดในเวลารวดเร็วทำให้พวกเขาต้องเพิ่มรอบวันที่ 5 สิงหาคมอีกวัน ซึ่งทีมงาน The COSMOS ได้รับเชิญให้มาลองสัมผัสความทึมเทาในเมโลดี้หมองเศร้าแต่ซาวด์ทำลายล้างของ Salad รวมถึงได้ย้อนรำลึกบทเพลงในความทรงจำจากอีกวงสุดรักในวันแรก แค่คิดก็ตื่นเต้นสุด ๆ แล้ว
4 สิงหาคม 2566
บริเวณด้านหน้าและโถงชั้นล่างของ De Commune เริ่มคึกคักกันตั้งแต่ช่วงทุ่มครึ่งหลังจากที่ประตูเปิดได้ไม่นาน เรารับริสต์แบนด์เรียบร้อยก็เดินตรงเข้ามาที่โต๊ะขายของที่ระลึก ก่อนหน้านี้ Salad เขาแจ้งว่าจะมี merch อะไรมาขายบ้าง นอกจากเสื้อแล้ว สิ่งที่สะดุดใจดิฉันคือ earplugs ที่ตอนแรกวงก็เคยให้สัมภาษณ์ว่าอยากทำขาย แต่นึกว่าพูดเล่น ๆ ไม่คิดว่าจะทำจริง พอมาคิด ๆ ดูแล้วขนาด Ford Trio ยังขายยาดม ที่อุดหูกับวง Salad ก็ไม่ใช่เรื่องเป็นไปไม่ได้เท่าไหร่ (แถมเขายังมีรีลส์โปรโมตวิธีการใช้ก่อนไปร่วมสนุกกันในโชว์ด้วย) ซึ่งพอทำมาขนาดนี้แล้วเราก็คิดว่าเสียงจะต้องดังมากจริง ๆ แน่ ๆ เราเลยอุดหนุนไปหนึ่งคู่ก่อนจะเข้าไปเตรียมตัวดูในเวลาสองทุ่มตรง
วงขึ้นมาสแตนด์บายก่อนเวลาประมาณ 5 นาที ผู้ชมที่อยู่รอบ ๆ ริงไซด์ค่อย ๆ ตบเท้าเข้ามาเติมพื้นที่หน้าเวทีจนเต็ม เราใส่เอียร์ปลั๊กเข้าไปในหูตามวิธีที่ทางวงแนะนำในรีลส์ แต่ค่อนข้างทุลักทุเลเพราะเป็นประสบการณ์ใหม่มาก เนื่องจากเราไม่เคยอุดรูหูให้พ้นจากเสียงดังเกินระดับปลอดภัย พูดง่าย ๆ คือเวลาไปดูวงชูเกซ ฮาร์ดคอร์พังก์ทีไร จบงานปุ๊บหูดับทุกที ดังนั้นงานนี้จะเป็นงานแรกที่เราจะลองฟังกันแบบมีอารยะสักนิด ไม่ทันไรพวกเขาก็เริ่มสาด wall of sounds ที่คลื่นเสียงลั่นสะท้านไปทั้งตัว น่าจะถูกต้องแล้วจริง ๆ ที่ใส่เอียร์ อันนี้เป็น intro ที่พวกเขาแจมกัน สัดส่วนเพลงซับซ้อนสร้างมู้ดน่าเกรงขาม
ซึ่งเราก็แอบลองเอาที่อุดหูออกข้างนึงเพราะอยากรู้ว่าจะดังแค่ไหน โอ้โห รีบอุดกลับไปแทบไม่ทัน เข้าใจว่ามันอาจจะอารมณ์ตอนฟังไม่ถึงเท่ากับแบบหูเปลือย โยกได้ไม่เยอะจริง ๆ แต่ขอรักษาสุขภาพหูไว้สักงานจะได้ฟังเพลงดี ๆ ไปได้นาน ๆ
จากนั้นพวกเขาก็นำเข้าเมโลดี้สุดฉ่ำของ ‘Fruity Love’ ท่อนหวานก็หวานเจี๊ยบจริง พอท่อนที่เขาซัดซาวด์หนา ๆ เข้ามานี่รู้เลยว่า แกไม่รอดแน่! ยืนโยกเพลิน ๆ ไปสักพักเขาก็ต่อ ‘Wooden Bar’ จาก EP ‘Beach Music’ อีกเหมือนกัน เมโลดี้เท่ระเบิดระเบ้อ ได้ฟีล Slowdive สวย ๆ แต่หนักแน่น ก่อนที่กลองจะรัวสแนร์เป็นเสียงคล้ายเข็มนาฬิกาเดินช้า ๆ หรือมันเป็นเสียงนับถอยหลังของระเบิดเวลากันนะ ซึ่งในเพลงที่สามอยากจะระเบิดตัวเองไปกับความฟินระดับทำล้ายล้างใน ‘Ferris Wheel’ แม้เมโลดี้จะหม่นแต่ดนตรีสะใจรูหูมาก
ระหว่างนั้นกลองยังคงเลี้ยงไปเรื่อย ๆ ในฟีลชนเผ่า จิน ฟรอนต์แมนผู้ที่ตลอดมาเป็นมือกีตาร์ตั้งแต่ยุค Kinetics, Acid Job ก่อนจะไปเป็นโปรดิวเซอร์ให้กับหลาย ๆ วง ในที่สุดก็มาปรากฏตัวในฐานะนักร้องนำสักที เขาทักทายผู้ชม แล้วก็เข้าเพลงที่ชื่อ ‘Codeceps’ ถึงแม้วงเพิ่งปล่อยออกมาได้สองเพลงจาก EP ก็จริง แต่เพลงในอัลบั้มที่พวกเขาหยิบมาเล่นให้บรรยากาศที่แตกต่างจากชุดแรกโดยสิ้นเชิง มาเป็น Radiohead เดือด ๆ เลย ท่อนดรอปเมโลดี้สว่างและเพลิน ชวนเต้นมากเมื่อเทียบกับเพลงทำลายล้างก่อนหน้า
ก่อนที่จะเป็นเพลงที่เพิ่งปล่อยไปโดยได้ฟ่งจาก VINI มาร่วมแจมนั่นคือ ‘To Good To Be True’ ได้อารมณ์อบอุ่นหัวใจแบบยุค Part Time Musicians ที่จินก็เคยเป็นสมาชิก เพลงนี้น่าจะได้อารมณ์ชายหาดสุดใน EP แล้ว จบเพลง เจื้อก มือเบสที่คุ้นหน้ากันดีจาก Folk9 และ Cloud Behind ก็พูดทักทายคนดูแบบเขิน ๆ ตามสไตล์ ก่อนที่จินจะเข้าร่วมพูดคุยโดยบอกว่าลืมดูสคริปว่าต้องตั้งสายเลยให้เจื้อกช่วย แต่ตอนหลังเขาก็แนะนำสมาชิกคนอื่น ๆ นั่นคือ กร มือกลองฝีมือเฉียบจาก H1F4, Kunst และอีกหลายวงในอดีต รวมถึง ท็อป จาก The Lowdowns ที่ใครเป็นแฟนพวกเขาตั้งแต่ยุค Soulbar ในอนาคตวงนี้จะปล่อยเพลงออริจินัลของตัวเองด้วยเหมือนกัน รอฟังได้เลย
ในเพลง ‘Tangerine Dream’ ซึ่งเป็นอีกเพลงจาก ‘Beach Music’ EP ที่เราน่าจะได้ฟังพร้อมกันวันที่ 17 สิงหาคม ได้อารมณ์แบบ Led Zeppelin มู้ดร็อกเท่ ๆ ย้อนยุค ก่อนจะเข้าท่อนดรอปให้เราตายใจเพราะท่อนต่อไปกลองหวดเข้ามาพร้อมซาวด์หนาชวนขี้หูทะลัก ตามด้วยเพลง ‘Big Brothers’ และ ‘I Know’ จากอัลบั้มเต็มที่กลองอัปบีตขึ้นอย่างบ้าคลั่ง บีตแบบนี้นึกถึงเพลงนึงของวง N.E.R.D. อยู่เหมือนกัน แต่กีตาร์คือเล่นโน้ตประหลาดมาก จับทางไม่ถูก บวกกับท่อนที่ลากยาวให้เราเป็นบ้าอยากจะฟังแบบเปลือยหูมาก ๆ แต่รอบหน้าคงต้องยืนไกลกว่านี้
ก่อนจะเล่นเพลงสุดท้าย จินกล่าวขอบคุณทุกคนที่มาสนุกกันในโชว์แรกของพวกเขา และบอกว่าตลอดมาเขาอยากจะเล่นเพลงของวงตัวเอง แต่เนื่องจากเมื่อเดือนที่แล้วพวกเราได้เสียศิลปินคนสำคัญคนหนึ่งของพวกเราไปนั่นคือ ปีโป้ว Summer Dress ผู้เป็นทั้งเพื่อน พี่ และน้องที่น่ารักของพวกเรา วงเลยขอมอบเพลง ‘ราตรี’ ในเวอร์ชันรีอะเรนจ์เมโลดี้สุดไพเราะให้กับเขาเป็นการอำลาครั้งสุดท้าย เป็นโมเมนต์ที่เรานึกไม่ถึงจริง ๆ ถึงจะจบไปแบบอิ่ม ๆ ซึ่ม ๆ แต่นั่นก็ทำให้คิดถึงวันเก่า ๆ ที่ดีของพวกเราทุกคนมาก
ใกล้จะสามทุ่มครึ่ง ผู้ชมเข้ามาด้านในแน่นขนัด และเหมือนว่าจะยืนล้นไปตรงโซนบาร์ด้วย เราจับจองพื้นที่หน้าสุดได้พอดี แล้วคนก็เริ่มส่งเสียงเฮเมื่อ Desktop Error เดินขึ้นเวที เริ่มมาด้วยอินโทรจังหวะกระชับที่คุ้นเคยใน ‘เช้า’ ปลุกพลังวัยรุ่นในตัวเราให้กลับมาอีกครั้งโดยไม่ทันตั้งตัว แล้วที่ขนลุกสุด ๆ ก็เมื่อคนดูช่วยกันร้องเสียงดังตั้งแต่เพลงแรก ขนาดที่ตุ้ย มือเบสของวงเองก็ยังตะโกนออกมาว่าตื่นเต้น เล็กฟรอนต์แมนทักทายคนดูแล้วเริ่มเล่น ‘ควันจางลา’ ที่ท่อนท้ายคนดูไฮป์กันแบบคลั่งมาก ๆ ตามด้วยอีกหนึ่งเพลงโปรดของใครหลายคน ‘ทุกทุกวัน’ รู้สึกดีเสมอที่ได้ฟังเพลงนี้ แล้วช่วงท้ายเพลงก็เหมือนมีเมโลดี้ไหลไปเรื่อย ๆ แบบพริ้ว ๆ และก็เป็นอีกเพลงจากชุดงานชุดเดียวกัน ‘พาฝัน’ พาใจสดใสฮึกเหิมอีกแล้ว
จบเพลงเล็กก็พูดคุยกับคนดูอีกครั้ง โดยบอกว่างานนี้เป็นงานแรกของปี และปีนี้ก็ครบรอบ 10 ปีของอัลบั้มชุดที่สอง ‘Keep Looking at the Window’ เลยจะเล่นเพลงที่ไม่ได้เล่นนาน นั่นคือ ‘เปลือยเปล่า’ โหหหห ไม่ได้ฟังนานจริง อินโทรลิควิดดรัมเบสเท่ ๆ มันสดใหม่มาก พอได้ฟังก็ตกใจนิดนึง เพราะความรู้สึกตอนที่อัลบั้มนี้ออกมามันยังชัดอยู่เลย ถ้าชุดนี้ 10 ปีแล้ว อัลบั้มชุดแรก ‘Ticket To Home’ จะอายุเท่าไหร่กันนะ เวลาผ่านไปไวมาก ๆ แต่พอเล่นต้นเพลงไปได้นิดนึงก็เกิดอาการ ‘เออเร่อ’ ตุ้ยก็เล่นมุขชื่อวงตัวเองไปด้วยเลยว่าไม่ได้เล่นนานจริง แต่อันที่จริงเพราะเหมือนไฟไม่พอ เสียงกีตาร์ของเล็กเลยไม่ออก ก็ใช้เวลาแก้ปัญหากันแปปนึง แล้วก็เริ่มออกซิ่งต่อได้ ท้ายเพลงตุ้ยพาคนดูตบมือเข้าจังหวะ ซึ่งทุกคนก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี จอยมาก
จากนั้นอินโทรหม่นซึมก็บรรเลงขึ้น เราเข้าใจว่านี่คือเพลง ‘ภาพลางตา’ แบบที่ re-arrange ใหม่ เหมือนมีการปรับคีย์เล็กน้อยทำให้ไม่ค่อยชิน เขาอาจจะปรับกันมานานแล้วตั้งแต่โชว์เปิดอัลบั้มชุดใหม่ ส่วนเราก็ไม่ได้ดูเขานานมากแล้วเหมือนกัน จำไม่ได้ว่าตั้งแต่ปีไหน แต่มู้ดในเพลงคือกลมกล่อมไปกับโชว์มาก และท้ายเพลงก็ขยี้ให้ตายไปเลยกับริฟลูกแล้วลูกเล่าทำเอาน้ำตาซึม
แล้วก็เป็นเพลง ‘อย่างน้อย’ โห เพลงนี้ระเบิดมวลน้ำตาลงมาก ถ้าสมัยวัยรุ่นได้ฟังแล้วอกหักอยู่นี่ร้องไห้แตกแตนได้เลย ซึ่งที่งานวันนั้นเราก็อีโมคิดถึงวง ความที่ไม่ได้ฟังนานมากแต่ความรู้สึกทุกอย่างมันอยู่ครบเหมือนเดิมเด๊ะ ๆ วงก็คือเล่นดีมาก ๆ เท่มากเหมือนเดิม
จบจากเพลงนี้เขาก็เริ่มหยิบงานชุดที่ 3 มาเล่นบ้างแล้ว นั่นคือ ‘เธอร้าย’ แอบสังเกตเหมือนกันว่างานวันนี้แบ่งกลุ่มคนดูได้เป็นสามกลุ่มใหญ่ คือกลุ่มที่ฟังตั้งแต่ยุคแรก ๆ ลัลลาบาร์ SO::ON มาจนถึงชุดสอง กับช่วงคนที่เริ่มฟังชุดสองแล้วกลับไปแตะ ๆ ชุดแรก แล้ววนมาเก็บครบในชุดสาม กับอีกกลุ่มคือเสียงไม่แผ่วร้องได้ทุกเพลง งานวันนั้นเลยจะได้ยินเสียงร้องก็จะลั่นตามจุดต่าง ๆ ไม่เท่ากัน แต่สนุกเพราะทุกคนจอยกับเพลงมากแบบสัมผัสได้
ก่อนจะขึ้นเพลงใหม่ เล็กพูดว่า “ขอต้อนรับสู่โลกของ ‘˙ n d e l ˙ b l e s t a ˙ n’” แล้วคนดูก็เริ่มร้องเชียร์เอิ้ว ๆ ในต้นเพลง ‘โลกรอบตัว’ กับอีกเพลง ‘เสียงที่เคยได้ยิน’ เดือดปุด ๆ กันไปเลย ขนาดตุ้ยเล่นจบก็ตะโกนขึ้นมาว่า “ตาย ๆๆๆๆ” แล้วอินโทรหวาน ๆ ของเพลง ‘ฝากลม’ ก็บรรเลงขึ้นมาพร้อมเสียงกรี๊ด จบเพลงเล็กที่เหมือนนิ่ง ๆ มานานก็เริ่มออกอาการตื่นเต้น บอกว่ามายืนเล่นตรงนี้ทีไรตื่นเต้นทุกที ที่ผ่านมาคือทำทรงมาโดยตลอด คือเอเนอร์จี้ในงานมัน intense มากจริง ๆ กับโชว์ขนาดกะทัดรัดที่คนดูสามารถใกล้ชิดศิลปินได้ขนาดนี้แล้วการรับส่งกันของพลังงานมันทำให้โชว์ครบถ้วนในอารมณ์สุด ๆ
ไฟเวทีดิมลงเล็กน้อยเพื่อให้เล็กเล่นในพาร์ตอะคูสติกของเพลงความหมายดี ‘เปลี่ยนทิศ’ ต้นเพลงนี่ได้ฟีลอุ่นหัวใจ แต่ท้ายเพลงคือซัดเอา ๆ ตามด้วย ‘คืนที่ไม่ปกติ’ ที่ทำเอาทุกคนแถวหน้าเป็นบ้ากันไปเลย โดยเฉพาะท่อนจบที่เล่นตัดฉึบพร้อมกันคือเท่เป็นบ้าเป็นบอ นี่เป็นโมเมนต์ที่รู้ตัวเลยว่าเด็กติ่งแตก Desktop Error คนนั้นยังอยู่ในตัวเรา แล้วเด็กคนนั้นก็กรีดร้องให้กับเพลงใหม่ที่เราไม่เคยได้ฟังสดมาก่อน ‘ตน’ โห๊ ชูเกซเข้มข้นมาก ๆ ไฟชวนตาแตกมากด้วย คือเราเนี่ย ซื้อบัตรตอนวงทัวร์เปิดอัลบั้มชุดสามไม่ทันสักรอบ พอเจอเพลงนี้เข้าไปถึงกับเหวอในพลังพุ่งพล่านไปเลยทีเดียว
สูบฉีดความมันกันต่อใน ‘ปัจจุบันนา’ กับไฟแดงฉาน เราโดดสุดตัวเพราะเป็นอีกหนึ่งในเพลงที่ชอบที่สุดของวง ต่อด้วย ‘ต่างด้าว’ ที่เราไม่สังเกตมาก่อนว่าเพลงต้นฉบับเบิร์ดเล่นกีตาร์แบบโน้ตพิณหรือไม่ เพราะว่าโชว์วันนี้มันมีมู้ดแบบนั้น ม่วนกันไปยาว ๆ เล็กก็กล่าวขอบคุณ พร้อมพาเข้าโหมดเศร้าในเพลงอกหักระดับตำนาน ‘น้ำค้าง’ และพาไปซึมลึกในเพลงสุดท้าย ‘MIND’ เบรกน้ำตาไว้ไม่อยู่ขอพรั่งพรูเลยละกัน เมโลดี้หวาน ๆ ที่ค่อย ๆ ประคองไปในเพลงบรรเลงหลากรสชาติเพลงนี้ส่งเข้าท่อนที่เปี่ยมไปด้วยความสับสน ก่อนจะระเบิดอารมณ์กันในตอนท้ายแบบชาวโพสต์ร็อกโยกกันคอหัก แต่โชว์จบอารมณ์ไม่จบ แฟนเพลงขออังกอร์เลยได้ฟัง ‘พบ พา ลา จาก’ จบลงไปด้วยมู้ดอบอุ่นหัวใจสุด ๆ
เป็นอีกหนึ่งในโชว์ที่ชุบชูจิตใจและได้ย้อนวัยมากสำหรับ Desktop Error รวมถึงได้เปิดโลกระเบิดหูกับอีกหนึ่งวงโปรดวงใหม่ Salad เชื่อว่าวงนี้ไม่ดังแค่เดซิเบลแน่นอน ขอบคุณทั้งสองวงที่ทำให้เรารู้สึกตื่นเต้นกับเสียงดนตรีได้อีกครั้ง เชื่อว่าคนที่ได้มาดูในรอบวันที่ 5 ก็น่าจะรู้สึกแบบเดียวกัน ส่วนเราก็รอที่จะฟังงานและโชว์ต่อ ๆ ไปอยู่เรื่อย ๆ นะ
Cover Photo credit: @synthtar
อิ๊ก นักเขียนสายดนตรีที่เกือบจะต้องวางมือ แต่คงหนีไม่พ้นเพราะยังอยากพูดถึงวงและเพลงดี ๆ ต่อไปเรื่อย ๆ