ย้อนเวลาสู่ยุคอัลเตอร์ในคืนแห่งการรียูเนียนของ Abuse The Youth

หลังจากเราได้ไปสัมภาษณ์พี่ ๆ Abuse The Youth ถึงการกลับมารวมตัวกันอีกครั้ง (อ่านได้ที่: Abuse The Youth การกลับมารวมตัวกันอีกครั้งในรอบหลายปีพร้อมเพลงใหม่ เพราะ ‘พิธา’ ขอร้อง!?) ก็รู้สึกตื่นเต้นมาก ๆ ที่จะได้ดูพวกเขาอีกซักทีหลังจากไม่ได้ดูมานานมาก ๆๆๆ (มีได้ดูแบบแว้บ ๆ ไปเมื่องานแต่งของพี่ตูน มือเบส แต่ก็เล่นแค่ไม่กี่เพลง แถมยังทำท่าว่าจะวงแตกแบบถาวรอีกต่างหาก ฮือ) แต่ในที่สุดวันนี้ที่รอคอยก็เป็นจริง ซึ่งบรรยากาศจะสนุกสนานและชวนย้อนวัยขนาดไหน ตามเรามาอ่านได้เลย

6 สิงหาคม 2566

ก่อนจะไปพบกับพี่ ๆ Abuse The Youth ก็ชวนมาอุ่นเครื่องด้วยวงสาย Noise / Instrumental อย่าง Wednesday ซึ่งถึงแม้เราจะไม่เคยดูโชว์ของพวกเขามาก่อน แต่เมื่อพี่นิว หนึ่งในทีมงาน Blueprint Livehouse เดินมาถามว่า “มึงใส่เอียปลั๊กหรือยัง” ก็รู้เลยว่า wall of sound ของวงนี้ไม่เป็นรองใครแน่นอน ซึ่งตอนเวลาประมาณ 20:00 เศษ ๆ ตามตารางโชว์ เราก็ได้พบกับสมาชิก 3 คนกับไฟเวทีสีแดงที่ย้อมเวทีชวนบิลด์บรรยากาศ ทางวงเปิดโชว์ด้วย Intro กับการค่อย ๆ เร่งไดนามิกของซาวด์แต่ละชิ้นออกมาทีละนิด ผสม distortion ทั้งกีตาร์และเบส ส่วนกลองก็ช่วยดันกราฟขึ้นเรื่อย ๆ สร้างซาวด์ร็อกสนั่นลั่น Blueprint ดนตรีมีความหนักแน่นแบบเมทัลผสมอัลเทอร์เนทีฟ หนักแน่นสลับช้า และพาร์ทกีตาร์กับเบสก็สลับประสานกันต่อเนื่อง

มาเป็น Kafkaesque ที่ค่อย ๆ ไล่โน้ตไปช้า ๆ ท่อนกลองเงียบเหมือนซาวด์แทร็คหนังท่องอวกาศ พอกลองเข้า ไฟสปอตไลต์ที่ฉายจากด้านหลังมือกลองช่วยสร้างบรรยากาศได้ดี ช่วงกลองเข้าก็ชวนให้คนในไลฟ์เฮาส์เริ่มโยกตาม จากนั้นเป็น The Bonnie situation ที่เริ่มมาก็ทั้งสามก็ซัดไม่ยั้งเลย จังหวะซิ่ง ๆ แล้วก็เข้า Bad Orchestra ที่เริ่มมาช้า ๆ กับท่อนยูนิซันสนุก ๆ ชวนโยก สับกีตาร์กันเพลิน มีบางช่วงที่มีจังหวะออกแนวละตินเพิ่มสีสันให้กับเพลง จากนั้นเป็น Neptune อีกเพลงที่ค่อย ๆ เข้าเพลงกันมาแบบ improvise กันทีละนิด ๆ เพลงนี้เป็นเพลงที่โซโล่กลองได้สะใจมาก เรียกได้ว่าโยกหัวกันมัน

จากนั้นพวกเขามากับเพลงใหม่ที่ยังไม่ได้ปล่อยอย่าง Gothic Tour de France ที่มีริฟฟ์กีตาร์ดุเดือดเป็นพระเอกของเพลง แล้วก็เป็น Vertigo ที่มากับซาวด์พังก์, เมทัล และกรันจ์ ซึ่งเพลงนี้โซโล่กีตาร์แบบกีตาร์ฮีโร่สุดมัน ก่อนเป็น Bubblegum กับ Electric Company กับท่อนยูนิซันเท่ ๆ จากนั้นส่งท้ายไปกับ Waterfall ชวนโยก และ Chizuru ที่มากับเสียงที่ต่ำและดังที่สุด แล้วก็ทิ้งกีตาร์ไว้ให้ feedback กลับมาฟุ้ง ๆ ก่อนจะลงจากเวทีไป

ไม่กี่อึดใจ พี่ ๆ Abuse The Youth ก็ขึ้นมาเซ็ตเครื่อง พร้อมเริ่มโชว์ตอนประมาณ 21:30 น. ขึ้นมากับเพลงภาษาไทยอย่าง ด้วยความจริงใจ ซึ่งเราก็หันไปรอบ ๆ เห็นคนเต็มร้าน อบอุ่นสุด ๆ ซึ่งทั้ง 4 ก็มาพร้อมพลังอันเหลือล้นเช่นเดิม ก่อนพี่มิก นักร้องนำจะตะโกน “สวัสดีคร้าบ!” ชวนให้ทุกคนเฮต้อนรับกันลั่น เมื่อจบเพลงพี่มิกก็ตะโกนว่า “Abuse The Youth ครับ! ยินดีมาก ๆ ครับ ยินดีที่ได้เจอกันอีกครั้งนะครับ” เกริ่นเข้าสู่เพลง We Meet Again ที่วงปล่อยออกมาเมื่อคราวที่กลับมารวมตัวกันรอบที่แล้ว เมื่อจบเพลงพี่จุ มือกลองก็เข้าเพลง Electricity ต่อเลยทันที ซึ่งพี่มิกก็ชวนยกมือ “Get your fucking hands up in the air!” ในช่วงก่อนฮุคหลัง

เมื่อจบเพลงก็ชวนคุยว่า “ไม่รู้จะพูดอะไรเลย” พี่มิกบอก “ได้เจอกัน มองไปก็เห็นทั้งหน้าใหม่และหน้าเก่าที่ยังอ่อนอยู่ (หัวเราะ) จะเอาเป็นหน้าเก่าหรือหน้าใหม่ดี” พี่มิกหยอกล้อกับแก๊งแฟนคลับและเหล่าแม่บ้าน Abuse The Youth ที่มายืนให้กำลังใจกันเต็มหน้าเวที “เวลาแบบนี้เราควรมาร้องเพลงด้วยกัน ร้องให้กับความ… จะผิดหวัง สมหวัง จะเริ่มต้นความหวังใหม่ จะทำอะไรก็ตาม มาร้องเพลงด้วยกันดีกว่า” ก่อนจะเข้าชีวิตเดิมเริ่มใหม่ ที่พี่มิกชวนร้องท่อนโอ่ โอ้ กันลั่นร้าน

“ขอบคุณครับ” พี่มิกบอกก่อนจะเปลี่ยนกีตาร์ ซึ่งพี่ชาลีมือกีตาร์ก็พยายามจะช่วยเอนเตอร์เทนอีกทางแต่เราฟังไม่ทันว่าคุยอะไรกันบ้าง ฮา ก่อนพี่มิกจะชวนคุยว่า “เมื่อสองวันก่อนเราปล่อยอัลบั้ม ‘Under Skin’ ลงสตรีมมิ่ง อย่าบอกนะว่าทุกคนฟังแบบซีดีอะ (หัวเราะ) เราก็เลยตั้งใจจะเล่นเพลงในอัลบั้ม ‘Under Skin’ ที่เราไม่ได้เล่นมานานแล้วให้ได้ฟังเพลง แต่เนื่องจากเวลาน้อย เล่นได้ไม่กี่เพลง อยากฟังทั้งชุดเลยมั้ย” แต่พี่ชาลีก็แซวว่า “ขอซ้อมก่อน!” จากนั้นพี่มิกก็แวะกลับมาชวนทุกคนซื้อเสื้อลายใหม่ที่วงนำมาขายวันนี้ด้วย แล้วถามว่า “มีใครเคยได้ฟัง ‘Under Skin’ ตอนที่เป็นซีดีมั้ย ไหนมีใครไม่รู้จักซีดีมั้ย โอ้ย คิดถึงบรรยากาศนี้”

จากนั้นก็เล่าเข้าเพลง “แล้วพอใส่ซีดีเข้าไป เพลงแรกจะได้ยินเพลงนี้แหละครับ” เข้าเพลง Coming Home ซึ่งพอจบเพลงพี่มิกก็บอกว่า “แต่ถ้าใครไม่มีทั้งอัลบั้ม ก็ต้องเคยได้ยินเพลงนี้อยู่แล้วล่ะ มา!” แล้วเริ่มเล่นเพลงดังอย่าง Way out และ Please ที่ในท่อนบริดจ์ที่พี่มิกร้องกับกีตาร์คนเดียวทรงพลังมาก ๆ ซึ่งระหว่างพักในแต่ละเพลงไม่ว่าจะเปลี่ยนกีตาร์หรือตอนไหนก็ตาม ก็จะมีแฟนเพลงแถวหน้าคอยแซวกันไปมาอย่างสนุกสนาน

“Please กับ Way Out ไปแล้วครับ เพลงนี้มอบให้เจครับ เจชอบเพลงนี้มา 10 ปีแล้ว และยังคงชอบอยู่” แล้วเข้าเพลง One Day ที่ทุกคนโยกกันอย่างสนุกสนาน “ขอเสียงดัง ๆ ให้พี่ตูน!” พี่มิกบอกหลังจบเพลง ก็เลยมีคนเอาเบียร์มาเสิร์ฟให้พี่ตูนถึงหน้าเวที “(ตูน) แต่งงานแล้ว คนนี้ก็แต่งงานแล้ว ขอเสียงให้ชาลี!” พี่ชาลีก็โซโล่สุดเท่ไปอีก 1 รอบ “คนนี้ (ชาลี) เพิ่งแต่งไปปีนี้ มีใครอยากเห็นคนโสดคนเดียวในวง ขอเสียงให้จุรีพร!” ก่อนจะถึงตาพี่จุโซโล่กลองบ้าง “ถามจริง ไหน ๆ ได้โอกาสแล้ว ได้อยู่ครบหน้าทุกคน จุอยากโสดไปตลอดชีวิตเปล่า หรือมี potential อยู่ (หัวเราะ)” พี่มิกแซว “ปกติช่วงนี้กูเบื่อแล้ว ก็เผาคนในวงให้ฟังบ้าง อยากร้องเพลงไหม เนี่ย ไม่อยากร้องกันอะ อยากฟังว่าจุจะโสดไปตลอดไหม เจ๊ตั้งแต่อยู่วงเดียวกันมา มีแฟนกี่คนแล้ว น้อยกว่าไอ้ตูนนอนโรงพยาบาลอะ” จากนั้นพี่มิกก็ชวนคนดู “ขอเล่นอะไรแบบเมื่อก่อนหน่อย หลังจาก 1234 ทุกคนตะโกนอะไรก็ได้ เราฟรีสปีชไง หลังจากนับ 1234 แล้วร้องต่อ พี่จุโซโล่กลองอีกหนึ่งรอบตอนจบเพลง

“Taylor Hawkins ตายไปปีที่แล้ว จริง ๆ เราเล่นเพลง Foo Fighters เยอะมาก นี่เป็นโอกาสดีที่เล่นเพลงนี้ให้ Taylor กันครับ Thank You Man!” แล้วเล่นเพลง Best Of You พี่มิกชวนร้องท่อนโอ้ โอ โอ่ มันมาก ๆ จากนั้นเป็น Rise ที่พี่มิกร้องเพลงขึ้นมาเลย ก่อนจะ “ขอดูมือหน่อยคร้าบ” ในท่อนฮุคหลัง “ขอบคุณครับ” พี่มิกพูดหลังจบเพลง ระหว่างเปลี่ยนกีตาร์ “แหม่ พอมันเงียบมันก็เงียบเนอะ” ซึ่งเพื่อน ๆ ก็ช่วยตะโกนเฮขึ้นมาแซวกันสนุกสนาน “‘Under Skin’ นะครับ ไปฟังกันได้นะ แล้วเดี๋ยวเพลงไหนที่มันหายไปในประวัติศาสตร์ เราจะแอบเอามาให้ฟังกันอีก” ก่อนจะทักทายแฟน ๆ แถวหน้า “ตามกันมา 25 ปีแล้ว ก็เพราะค่าย Mind The Gap ถึงมีบั้ม ‘Under Skin’ ได้ ผมขอมอบให้คนเหล่านี้นะครับ Simon Henderson ที่ช่วยโปรดิวซ์ Paul Solomon นะครับ แล้วก็เพลงนี้ให้กับคุณทุกคนนะครับ เพลงนี้ Under Skin นะครับ” ซึ่งทุกคนก็ช่วยกันปรบมือตรงท่อนโซโล่

“ตอนนี้เรากำลังสู้กับอำนาจเหี้ยอะไรอยู่ก็ไม่รู้ อย่าเพิ่งหมดกำลังใจ ขอให้มีกำลังใจสู้ต่อไป ผมเคยได้ยินคำนี้อยู่ พวกเราแพ้กี่ครั้งก็ได้ แต่พวกแม่งแพ้ได้ครั้งเดียว” แล้วก็เข้าเพลงสุดฮึกเหิมอย่าง We Are The Riot ซึ่งจบเพลงพี่มิกก็เตรียมลาผู้ชม “เพลงสุดท้ายแล้วครับ กลับบ้านปลอดภัยเนอะ อวยพรให้ทุกคนกลับบ้านปลอดภัย เราจะได้มาสู้กับพวกแม่งใหม่ แต่ก่อนกลับเราร้องเพลงด้วยกันดีมั้ย” ที่ได้ชวนร้องเพลงท่อน โอ่ โอ้ ที่ทุกคนร้องตามกันอย่างพร้อมเพรียง แต่แฟน ๆ ก็ไม่ยอมให้วงลงจากเวที พากันตะโกน “เอาอีก ๆ” กันดังลั่นร้าน

พี่มิกเลยบอกว่า “แกล้งด้วยเพลงช้าซะเลย เห็นหน้าเก่ามากดูเยอะ เล่นเพลงเก่าซะเลย เราอาจจะไม่ใช่วงที่เล่นเก่ง เท่ แต่เล่นสนุกดีเนอะ” ซึ่งพี่ชาลีก็แซวสวนมาเลยว่า “ชมตัวเองทำเหี้ยไร (หัวเราะ)” ก่อนพี่มิกจะเล่าถึงเพลงที่จะเล่นต่อไปว่า “เพลงนี้ ผมแต่งให้เพื่อนคนหนึ่งที่ไม่มีโอกาสได้เจอมา 20 ปีแล้ว แต่บางอย่างก็ทำให้เราเหมือนเป็นเพื่อนกันมาตลอด” กับเพลง Old Friend ก่อนจะส่งท้ายจริง ๆ “หลับฝันดีครับ!” ไปกับเพลง Sleepwalking จบค่ำคืนแห่งการรียูเนียนของ Abuse The Youth ได้อย่างสวยงาม ซึ่งเราก็ขอกดดันจากตรงนี้เลยว่า อย่าแยกย้ายอีกนะคะ ทุกคนรอดูอีกนะคะ!!