The Whitest Crow กลับมาอีกครั้งกับอัลบั้มเต็มอันดับที่สามของพวกเขา ‘คฤหาสน์แห่งความเศร้า’ ใต้บ้านหลังใหญ่ Genie Records และนี่คือการเปิดตัวอัลบั้มภาษาไทยชุดแรกของพวกเขา เป็นเครื่องพิสูจน์ว่าจากจุดเริ่มต้นเล็ก ๆ เมื่อสิบกว่าปีก่อน วงได้ก้าวไกลมาไกลเพียงใด ทั้งยังคงสนุกกับการสร้างสรรค์เสียงดนตรีและออกสำรวจเส้นทางใหม่ ๆ อย่างไม่หยุดยั้ง
สำหรับเรา อัลบั้มนี้อาจกลายเป็นอีกหมุดหมายสำคัญในวงการเพลงร็อกไทยได้เลย ด้วยการทลายกรอบเดิม ๆ ที่เคยวนเวียนอยู่แค่บนหน้าปัดวิทยุ แล้วแต่งแต้มด้วยส่วนผสมทางดนตรีหลากรส ใครชอบร็อกแบบเบา ๆ 50% มีให้ หรือจะแบบทะลุเพดาน 120% ก็มีให้ฟังแบบเต็ม ๆ หูเลย
พร้อมคอนเซปต์ที่เรียบง่ายอย่าง “ผู้ชายก็มีน้ำตาได้” ยังคงความเท่เอาไว้ในทุกอณู อีกทั้งพวกเขายังเคยตั้งใจสื่อสารผ่าน “วงล้อสี” ของแต่ละเพลงในอัลบั้ม ทุกเพลงมีสีประจำตัวและถูกถ่ายทอดผ่านแฟชั่นจัดจ้านของวง ก่อนจะจบลงที่เพลงสุดท้ายซึ่งเป็นสีดำ น่าเสียดายที่ช่วงโปรโมตสุดท้าย สีสันก่อนหน้านี้กลับถูกทิ้งค้างไว้โดยไม่สานต่อ แต่บางทีนี่อาจเป็นความตั้งใจของวงก็ได้ เอาเถอะ อ่านมาถึงตรงนี้แล้ว ก็ไปลองฟังด้วยหูตัวเองจะดีกว่า
แทร็กแรกของอัลบั้มจะเป็นเพลงไหนไม่ได้นอกจาก คฤหาสน์แห่งความเศร้า ที่มีชื่อเดียวกับอัลบั้ม โดยได้ ตุล อพาร์ตเมนต์คุณป้า มาช่วยเติมความร็อกให้กับเพลงนี้ด้วย ซึ่งมารู้ทีหลังว่า เติ้ล ฟรอนต์แมนของวงเองก็เป็นคนแต่งเนื้อเพลงทั้งหมดเลย ทำให้เราสัมผัสได้ถึงอีกเสน่ห์ของอัลบั้มใหม่ คือการเลือกใช้คำที่ไม่เปรียบเปรยหรือมีลูกเล่นเยอะมาก
ก่อนหน้านี้ที่วงทยอยปล่อยเพลงในอัลบั้มออกมาเป็นซิงเกิล หวานเป็นลม ขมเป็นบ้า คือเพลงที่เซอร์ไพรส์มาก เราชอบทั้งดนตรีที่เติมลูปหรือเสียงสังเคราะห์เข้ามาทำให้เพลงมีมิติของอารมณ์มากขึ้น พร้อมความสร้างสรรค์ในการเรียบเรียงความคึกครื้นในเพลงได้อย่างดี รวมไปถึง MV ที่เลือกจะใช้ประเด็นที่ลดการตีตราบทบาททางเพศไปเลยในการเล่าเรื่อง ซึ่งไม่ค่อยได้เห็นในเพลงร็อกไทยก็คือเอาใจไปหมดเลย
แต่พอ วรรณกรรมขายดีอันดับ 1 ออกมา มันก็กลายเป็นเพลงที่เราชอบที่สุดในอัลบั้มนี้เลย ส่วนตัวรู้สึกว่าเพลงนี้บอกความเป็นตัวตนของ The Whitest Crow ในมุมมองเราได้ดีที่สุดเลย ทั้งความ progessive rock ที่กระตุ้นอะดีนารีนคนฟังได้อย่างดี รวมถึงลูกเล่นทางดนตรีมากมายในเพลง ท่อนพรีฮุกที่สลับสไตล์ร้องได้ยียวนก็ดี หรือท่อนรัวกลองกับไรม์แร็ป(?)ก็ดี ที่ทำให้ไดนามิกของเพลงมันสนุกมาก ๆ เป็นอีกหนึ่งหมุดหมายของเพลงร็อกไทยได้เลย
อีกเพลงที่จะไม่พูดถึงไม่ได้เลยคือเพลง มีสัม … เอ้ย ชื่อเพลง สำเร็จความเศร้าด้วยตัวเอง สิ ที่โดดเด่นด้วยไลน์กีตาร์ไปกับเมโลดี้ตลอดทั้งเพลงได้โดนใจมาก ต่อให้ลูกเล่นจะไม่ได้หวือหวาเหมือนเพลงอื่น แต่พรีฮุกที่ร็อกมาก ส่งให้ท่อนฮุกที่เรียบง่ายนั้นน่าตะโกนร้องตามสุด ๆ เป็นอีกเพลงที่ดูในโชว์แล้วสนุกทุกครั้งจริง ๆ
แม้ I ROCK YOU ดูจะเป็นเพลงที่ฉีกออกมาจากทุกเพลง ด้วยการเปลี่ยนเป็น electro rock ที่ไม่เหนียมอายเลยกับการอัดบีทแน่น ๆ เข้าไป แต่เราว่าก็เป็นอีกเพลงที่น่าสนใจในแง่ของการทดลองของวง ถึงส่วนตัวรู้สึกว่าหลุดคอนเซปต์ของอัลบั้มไปหน่อยและไม่ใช่เพลงแรก ๆ ที่นึกถึงในอัลบั้มนี้ ยังไงก็ต้องยอมรับว่าท่อนโซโล่กับฮุกสุดท้ายก็ยังคงทำงานกับเราได้ดีเหมือนกัน
กลับมาดูฝั่งเพลงช้ากันบ้าง ยังไงก็ยังให้ ดอกไม้ในหนังสือหน้าที่ 75 คือเพลงช้าที่ชอบที่สุดในอัลบั้ม ส่วนหนึ่งเพราะมันคือเพลงไทยเพลงแรกที่วงปล่อยออกมาแล้วเราชอบการใช้คำในเนื้อเพลงนี้มาก ๆ รวมถึงการออกแบบร้องที่เท่มาก โดยเฉพาะท่อนเชื่อมที่เร่งจังหวะงับคำไวขึ้นก็เพิ่มไดนามิกของเพลงได้เท่สุด ๆ ส่งให้ท่อนฮุกแรกช่วงกลางเพลงมันพีคไปเลย
แต่ บ่อน้ำตา กลับใช้ pacing แบบเพลงร็อกไทยดั่งเดิมมาก ๆ ทั้งจังหวะ ทั้งสไตล์การร้อง แต่เสียงกีตาร์บาดใจในท่อนฮุกก็ทำให้เราต้องยอมตะโกนร้องตามทันที เรียกว่า guilty pressure ก็ได้ (หัวเราะ) รวมถึง แทงรัก ด้วยที่ให้อารมณ์เหมือนเพลงร็อกแกรมมี่ยุค 90 ไปเลย อาจจะตั้งใจทำให้เข้าถึงกลุ่มคนฟังทั่วไปมากขึ้นก็ได้ แต่ไม่จริตเราเท่าไหร่
อีกเพลงหนึ่งที่เรากลับไปฟังวนซ้ำบ่อย ๆ แบบแปลกใจตัวเองคือ นักแสดงนำยอดแย่ ที่ทำให้เรากลับไปคิดถึงชุดก่อนหน้า ๆ ของพวกเขาอยู่เหมือนกัน กับท่อนฮุกที่มีความบริทร็อกด้วยจังหวะกลองหรือกีตาร์สับ ๆ ที่เรารัก โดยมี ฉัน ฉันและฉัน ที่มีความบันลาดร็อกซึ่งถ้าตั้งใจฟังจะพบว่าเป็นแทร็กปิดอัลบั้มที่ทรงพลังมาก ๆ
‘คฤหาสน์แห่งความเศร้า’ แห่งนี้คือหลักฐานชัดเจนว่า The Whitest Crow ยังคงกล้าทดลอง ก้าวข้ามขีดจำกัดเดิม ๆ และเดินหน้าต่อในเส้นทางร็อกไทยแบบไม่แผ่วเลย พวกเขาพิสูจน์ให้เห็นว่าทั้งเรื่องภาษา ท่วงทำนอง และแนวคิดที่แตกต่างสามารถผสมผสานกันจนได้ผลงานที่น่าสนใจได้ คฤหาสน์แห่งนี้ยังคงเปิดประตูต้อนรับเชื้อเชิญให้เปิดใจลองลิ้มเสียงและสีสันใหม่ ๆ ที่วงอยากนำเสนอเสมอมา และนี่อาจเป็นอีกหมุดหมายสำคัญบนแผนที่ร็อกไทยที่ไม่ควรมองข้าม
ติดตามความเคลื่อนไหวของ The Whitest Crow ได้ที่ Facebook และ Instagram
ชอบไปคอนเสิร์ตเพราะเป็นกิจกรรมที่ทำคนเดียวได้ และยังชอบแนะนำวงดนตรีใหม่ ๆ ผ่านตัวอักษรตลอดเวลา