Noise Figure วงดนตรีหลากอิทธิพลทางคลื่นเสียง ที่ฟอร์มโดยเพื่อนนักศึกษาต่างเอกจากคณะดุริยางคศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร ด้วยการตั้งต้นที่พวกเขาเชื่อว่า “Noise” ไม่จำเป็นต้องกำเนิดขึ้นเพื่อมารบกวนเสมอไป ทั้งสไตล์เพลงที่ไม่อาจนิยามได้ในแนวเดียว ประกอบการเรียบเรียงที่ผสมผสานอย่างเปี่ยมชีวิต เสียงเหล่านั้นมันกลับสร้างประสบการณ์ใหม่ที่อาจเปลี่ยนมุมมองต่อสภาพแวดล้อมเดิม ๆ กระทั่งเสียงในหัวที่ต้องการลบล้างบางสิ่งด้วยการ Input เข้าสู้มัน
ภาคดนตรีของพวกเขาคือการเบลนด์ระหว่างเค้าโครงเพลงแจ๊ส ป๊อป แมทร็อก ทริปฮอป และแอมเบียนต์ที่ไม่ได้โดดเด่นเพียงลวดลายของเมโลดี้หรือซาวด์ดีไซน์ เพราะก่อนจะมาลงตัวในช่วง 6 ปีหลังปล่อยซิงเกิ้ลชื่อ Tempest พวกเขาเคยทำผลงานแนวโพสต์ร็อกไร้เนื้อร้องที่เป็นแต้มต่อในด้านการสร้างบรรยากาศและบิวท์ห้วงอารมณ์ ฝึกมือเล่นดนตรีสดตามงานมหา’ลัยและงานที่จัดขึ้นกันเอง แล้วปรับเพิ่มคอรัสจนได้สาว เบลล์-ธิดารัตน์ มาร้องไลน์หลัก (หลายคนอาจจะคุ้นเคยเทคนิคคอรัสหวาน ๆ ผ่านการร่วมงานในเพลงของรุ่นพี่ Summer Dress, WALTZ, Rootmans Creation ฯลฯ)
Noise Figure ยังมีรูปแบบเสียงที่สื่อสารอย่างแตกต่างผ่านความกรูฟทางไดนามิกดนตรี ประสานกับไลน์ร้องอันอ่อนโยนที่แหวกว่ายอย่างเป็นนิรันดร์ บนชั้นเชิงการซ้อนทับเลเยอร์ที่มอบทั้งความรู้สึกอบอุ่นผ่อนคลาย ฟุ้งฝันล่องลอย ไปจนถึงหยาบกระด้าง ทว่าแข็งแรง ซึ่งถ่ายโอนความเป็นมนุษย์จากเนื้อหาที่สะท้อนเรื่องราวด้านมืดภายใน สู่แสงสว่างที่เปรียบเหมือนกำลังใจช่วยฟันฝ่า ปัจจุบันวงมีผลงานเพลงทั้งหมด 7 ซิงเกิ้ล อาทิ MDK, ฝากให้ฝน, สิ่งที่อยากฝากไว้, 1TD, Lies, ลาลา และ ตาบอด ที่คุณภาพทุกชิ้นจนอยากให้ทุกคนไปลองฟังจริง
อ่านต่อ Dead End Korridor โพสต์ร็อกและบทกวีที่ระบายอย่างเป็นศิลป์ทางเสียง
แบม นักเขียนน้องเล็กที่ชอบอ่านหนังสือและฟังเพลงในเวลาเดียวกัน ปัจจุบันกลับมาทำเพจ Listenist