ตลอดหลายปีที่ผ่านมา Sorry Youth ปล่อยอัลบั้มออกมาแล้วถึงสามชุด และแสดงดนตรีไปทุกเมืองในประเทศไต้หวันและเดินทางไปทั่วโลก จนกระทั่งพวกเขาได้ตระหนักถึงความสำคัญของช่วงวัยรุ่นอันเร้าร้อน ความทรงจำเกี่ยวกับอพาร์ทเมนต์ที่พวกเขาเคยใช้ชีวิตด้วยกันในวันที่ยังฝันถึงวันคืนแบบนี้ ซึ่งเปรียบเสมือน ‘ห้องกาลเวลา’ จากเรื่อง Dragon Ball กลายเป็นจุดเปลี่ยนที่ทำให้พวกเขาได้ใช้ชีวิตเดินตามความฝันได้สนุกสุดเหวี่ยงขนาดนี้
ในช่วงวัยรุ่นที่ดนตรีร็อคแอนด์โรลและความหัวขบถไม่อยากตามใจกฎเกณฑ์ของสังคม ยังพลุ่งพล่านในจิตใจ มีเด็กหนุ่มสามคนเพิ่งจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัย และเช่าอพาร์ทเมนต์อยู่ด้วยกันแถบชานเมือง แม้ว่าจะเรียนจบแล้ว แต่ทั้งสามคนก็ยังใช้เวลาทั้งวันไปกับการเล่นดนตรีด้วยกัน ดูหนังด้วยกัน และพูดคุยเกี่ยวกับการ์ตูนที่ชอบ ซึ่งสร้างเรื่องปวดหัวให้กับเพื่อนบ้านจนโดนร้องเรียนบ่อย ๆ
Noise Apartment คืออัลบั้มที่สี่ของพวกเขา เพื่อสรรเสริญให้กับช่วงเวลาที่แสนโรแมนติกและโง่เขลาของทุกคน พวกเขาก็พยายามสร้างซาวด์ที่ซับซ้อนและหลากหลายที่ได้แรงบันดาลใจจากช่วงเวลานั้นขึ้นมาใหม่ อัลบั้มนี้เป็นการทรีบิวต่อวันเวลาที่ลืมไม่ลง เราเชื่อว่าไม่ว่าทุกคนจะเริ่มหัดเล่นดนตรีหรือตั้งวงดนตรีกันตอนอายุเท่าไหร่ ทุกคนจะต้องยังจำคืนวันที่ไปเข้าห้องซ้อมดนตรีกับเพื่อน ๆ ได้แน่นอน ความโรแมนติกของการเป็นวัยรุ่นจะยังติดอยู่ในตัวเราไปตลอดกาล และมีความรู้สึกร่วมกับอัลบั้มนี้แน่นอน
Intro
เมื่อ Sorry Youth ก่อตั้งขึ้นครั้งแรก ทั้งสามคนใช้เวลาในช่วงสุดสัปดาห์ไปกับการดูโชว์ของวงอื่น ๆ และฝึกซ้อมดนตรีกันในห้องซ้อมธรรมดา ๆ พวกเขาพยายามแต่งเพลงด้วยเครื่องดนตรีที่ยังไม่คุ้นมือ การได้เขียนเพลงที่ทั้งสามคนสามารถเล่นด้วยกันได้ หรือการได้สื่อสารผ่านดนตรีโดยไม่ต้องพูดแต่มีความรู้สึกทางกายภาพนั้น ต่างทำให้ทุกคนรู้สึกตื่นเต้นทุกครั้ง
จิตวิญญาณที่ยังคงสนุกกับการเล่นดนตรียังคงคุกรุ่นอยู่ในดนตรีของ Sorry Youth เมื่อเริ่มทำงานในอัลบั้มใหม่ ก็ตัดสินใจที่จะสร้างแทร็กเครื่องดนตรีสามชิ้นที่แท้จริงเพื่อเปิดอัลบั้ม ด้วยความแรงและตรงไปตรงมา
噪音公寓 Noise Apartment
แม้เวลาจะผ่านไปหลายปี แต่ช่วงเวลาที่ทั้งสามคนอยู่ด้วยกันในอพาร์ทเมนต์นั้นยังคงชัดเจน ไม่ว่าอากาศจะเป็นอย่างไร ทั้งสามก็จะกระโดดขึ้นมอเตอร์ไซค์ แบกเครื่องดนตรีอย่างทุลักทุเล พาตัวเองไปยังห้องซ้อมต่าง ๆ ความอึดอัดของฤดูร้อนที่อบอ้าวและเปียกปอนของฤดูฝนถูกเปลี่ยนเป็นจังหวะกลองที่ทรงพลัง เปลี่ยนช่วงวัยยี่สิบที่ดูน่าอึดอัดไปเป็นหนังโรดทริปที่ไม่มีจุดหมาย เดินทางไปเรื่อย ๆ จนถึงปัจจุบัน
การเดินทางของ Sorry Youth ที่พุ่งไปตามเส้นทางดนตรีถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นร็อคแอนด์โรลแบบตรงไปตรงมา โดดเด้งด้วยจังหวะและเมโลดี้พร้อมกับหมุนหน้าตู้แอมป์ให้ดังที่สุด เพลงนี่ขอมอบให้กับทุกคนที่กล้าพอจะออกเดินทางค้นหาเสียงของตัวเอง: เพอเป็นเรื่องดนตรี ก็ไม่มีอะไรต้องกลัวเลย
เปิดเสียงให้ดังที่สุดเวลาฟัง Noise Apartment
佇驚惶中騎車 Ride into the Unknown
การขี่รถออกไปคนเดียวบนท้องถนนมันให้ความรู้สึกอิสระที่มีแต่คนที่โตแล้วเท่าที่จะเข้าใจ เพลงนี้ได้แรงบันดาลใจมาจากหนังสือ “How the Night Chrysanthemums Began to March” ของนาย Chung Yung-feng มือกลองและนักกวีผู้ทรงอิทธิพล ที่ช่วยกระตุ้นความตื่นเต้นของการเรียนขี่มอเตอร์ไซค์ตอนเด็ก ๆ และความกระตือรือร้นที่จะออกไปสำรวจโลกข้างนอก
เพื่อเผชิญหน้ากับสิ่งที่รอเราอยู่ข้างหน้า ถึงจะกังวลเล็กน้อยแต่ก็ยังเต็มไปด้วยความคาดหวัง เมื่อบิดคันเร่งจนสุดปลอกและได้ยินเสียงเครื่องยนต์คำราม สองข้างทางที่วิ่งผ่านไปข้างหลังเรา ราวกับกำลังการผจญภัยไปในโลกใหม่บนมอเตอร์ไซค์
共身軀完全放予去 Let the Body Speak
เมื่อเราโตขึ้น ได้เจอกับผู้คนมากมาย ได้สร้างความสัมพันธ์และอยู่ในความสัมพันหลากหลายรูปแบบ ผ่านประสบการณ์ชีวิตและการแลกเปลี่ยนทางอารมณ์ เราถึงจะค่อย ๆ เข้าใจว่าความรักเองก็มีหลายรูปแบบ
เมื่อมองลึกลงไปในตัวเรา เราจึงพบกับความรู้สึกข้างในที่คอยตั้งคำถามถึงเกณฑ์ในการเลือกคู่ชีวิต อย่าง เพศ อายุ และการใช้ชีวิต เกณฑ์เหล่านี้มักขึ้นอยู่กับเรื่องภายนอก แต่ถ้าเราปล่อยวางความคิดเหล่านี้ได้และเผชิญหน้ากับความรักอีกครั้ง ตัวเราเองอาจจะเผยคำตอบใหม่ ๆ ขึ้นมาก็ได้
เพลงนี้ก็เป็นครั้งแรกที่วงได้ร่วมงานกับ Enno Cheng นักร้องนักแต่งเพลงมากพรสวรรค์ ซึ่งอัลบั้ม Mercury Retrograde ของเธอเองก็ได้รับรางวัลนักร้องหญิงในภาษาไต้หวันยอดเยี่ยม และอัลบั้มภาษาไต้หวันยอดเยี่ยมจากงาน Golden Melody Awards ครั้งที่ 34 ด้วยนะ
踅神夢 Daydreaming
ประเทศไต้หวันถูกล้อมรอบไปด้วยทะเล ความสุขของการออกไปชายทะเล ได้สัมผัสลมทะเลและความอบอุ่นของมหาสมุทร ถูกฝังอยู่ในสายเลือดของคนไต้หวัน เหมือนกับคนที่ทำงานสร้างสรรค์ทุกคนในไต้หวันไม่ว่าจะทำงานศิลปะแบบไหน มหาสมุทรเองก็กลายเป็นแรงบันดาลใจสำคัญในงานของ Sorry Youth เหมือนกัน
ใน Daydreaming ทั้งสามคนใช้เมโลดี้กีตาร์ที่นุ่มนวลและสดใสเพื่อเล่าเรื่องการเดินทางที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด และการเยียวยาความเจ็บปวดเหล่านั้นที่ถูกซ่อนเร้นไว้ในบทสนทนาของชีวิตประจำวัน คล้ายกับประสบการณ์ในการเล่นและการฟังเพลง ที่ช่วยให้ผู้คนรับรู้ถึงการเปลี่ยนผ่านของเวลาและสถานที่ หันมามองภาพที่เลือนลางและสิ่งต่าง ๆ ที่เปลี่ยนไป ราวกับการนั่งฝันกลางวันในช่วงบ่าย
จับรถไฟตอน 7 โมงเช้าไปด้วยกัน และให้ Sorry Youth พาคุณไปถึงริมทะเล
袂赴啊 Late Night at Rooftop
จังหวะเบสแบบ trip-hop ที่สะท้อนจังหวะหัวใจในค่ำคืนที่เหมือนไม่มีที่ไป
ทุกคนล้วนมีค่ำคืนที่ต้องตัดสินใจในเรื่องสำคัญ อาจเป็นคืนที่เราไม่มีที่ไปหรือไม่อยากไปไหน ดาดฟ้าจึงกลายเป็นสถานที่ที่เหมาะที่สุดในการคิดหาทางทางออก ในช่วงเวลาที่โดดเดี่ยวก่อนแสดงอาทิตย์จะมาเยือน ความคิดและคำถามหลั่งไหลเข้ามามากมาย ในช่วงเวลานั้นมันชัดเจนว่า: เราเพียงต้องการแค่ใครสักคนที่เข้าใจและรักเราอย่างไม่มีเงื่อนไข
เพลงนี้ก็ได้ร่วมงานเป็นครั้งที่สองแล้ว กับ Olivia Tsao นักร้องนักแต่งเพลงเคยร่วมงานกับเราไปแล้วในเพลง A ticket, two seats ของอัลบั้ม Forbidden ของเธอที่ปล่อยออกมาในปี 2023
我閣有偌濟時間 Blink of an Eye
เวลาคือสายน้ำที่ทอดยาวซึ่งคอยบรรจุเศษซากความรู้สึกหรือเหตุการณ์ของทุกช่วงเวลา เมื่อมองย้อนกลับไป ความสุขและความเศร้าทั้งหลายเป็นเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ ในชีวิต อยากเดินทอดน่องไปตามถนนกับคุณท่ามกลางแสงอาทิตย์ที่เจิดจ้าของฤดูร้อน
เพลงนี้มอบให้กับทุกคนที่ผ่านการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในชีวิต รวมถึงคนที่รักที่คอยสนับสนุนอยู่ข้างหลัง ชีวิตไม่ได้เดินเป็นเส้นตรงเกิดแก่เจ็บตายเสมอไป บางครั้งสิ่งต่าง ๆ เกิดขึ้นและคงอยู่อย่างไม่ยุติธรรม ไม่ว่าจะเป็นความทุกข์ที่ยาวนานเกินทน หรือปัจจุบันที่ยากลำบาก โปรดจำไว้ว่าความหวังและเวลาจะช่วยให้เราผ่านมันไปได้ เมื่อเวลาผ่านไป แสงสว่างจะส่องเข้ามา และเปลี่ยนสงครามที่คุณเจอมาทั้งหมดให้กลายเป็นเพลงที่งดงาม
愛是啥貨 What is Love
ครึ่งแรกของเพลงนี้เป็นโฟล์คเพียงเพลงเดียวในอัลบั้ม กับเนื้อเพลงที่เรียบง่ายที่สุดเพื่อแสดงถึงความวุ่นวายภายในใจ
เมื่อเราเผชิญหน้ากับความรัก เรามักจะพุ่งเข้าหามันโดยไม่ลังเล แม้กระทั่งในตอนนั้นมันจะเป็นแค่ความเหงา มันทำให้เราตั้งคำถามว่าความรักคืออะไรกันแน่ หลายปีต่อมา วงได้เจอกับหนังสือ A Lover’s Discourse ของ Roland Barthes และได้จมลึกไปในตัวอักษรเหล่านั้น
ภาพสะท้อนของความรักจะลึกซึ้งขึ้นเมื่อเราเติบโต หนึ่งในแนวคิดที่น่าประทับใจที่สุดคือ การตกหลุมรักอาจเป็นหนึ่งในสิ่งที่เหงาที่สุดในโลกก็ได้ ความคิดที่ขัดแย้งแต่จริงใจนี้แสดงให้เห็นถึงความซับซ้อนของความรัก ซึ่งต้องใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อจะเข้าใจมันอย่างถ่องแท้
世界第一戇 The Dumbest Man (On Earth)
ในอนิเมะเรื่อง Slam Dunk รุคาวะ จากโรงเรียนมัธยมโชโฮคุ ได้เปลี่ยนคำแนะนำและความสัมพันที่แน่นแฟ้นกับพี่ชายของเขา ให้เป็นแรงผลักดันสำคัญในการเล่นบาสเกตบอล
ไม่เหมือนกับคนที่เริ่มทำดนตรีตั้งแต่วัยรุ่น ทั้งสามคนในวงพบกันในมหาวิทยาลัยและก่อตั้งวง Sorry Youth ขึ้นมา ตลอดการเดินทางที่เริ่มทำเพลงกันตั้งแต่ศูนย์ ทั้งสามได้เห็นศิลปินรุ่นใหญ่ที่น่าชื่นชมมากมายก็ทุ่มเทชีวิตทั้งหมดในการสร้างสรรค์ผลงานศิลปะที่ยอดเยี่ยม
ศิลปินอย่าง Ryuichi Sakamoto และ Yukihiro Takahashi จาก YMO ที่จากไปเมื่อปีที่แล้ว แต่ดนตรีของพวกเขาจะอยู่กับเราไปตลอดกาล เตือนให้เรารู้ถึงความหมายของการมีอยู่ เราจึงแต่งเพลงนี้ขึ้นมาเพื่อไว้อาลัยให้กับศิลปินรุ่นใหญ่ทุกคน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Hsieh Ming-yu ซึ่งเป็นผู้ให้คำแนะนำแก่เราในเส้นทางดนตรีไต้หวัน
“ไม่ว่าโลกจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร พวกเราจะยังคงเป็นพี่น้องที่โง่ที่สุดในโลก”
ติดตามวง Sorry Youth ได้ที่ Website, Facebook และ Instagram
ชอบไปคอนเสิร์ตเพราะเป็นกิจกรรมที่ทำคนเดียวได้ และยังชอบแนะนำวงดนตรีใหม่ ๆ ผ่านตัวอักษรตลอดเวลา